Портвейн 'Таўрыда'

Растраціўшы 15 млн рублёў на засяленне новых земляў і адчытваючыся перад Кацярынай II і яе госцем – імператарам Аўстра-Вугоршчыны Іосіфам II, князь Пацёмкін дамогся хуткай перамогі ў чарговай руска-турэцкай вайне, захаваўшы і Малдавію, і Крым. Аўстра-Вугоршчына сур'ёзна падтрымала Расею войскамі, а іншыя еўрапейскія дзяржавы былі перакананыя Пацёмкіным, хай і з дапамогай кардонных вёсак, размалёваных таннымі агнямі, што Расея нясе на паўднёваўсходнюю неспакойную ўскраіну Еўропы спакой, дастатак і цывілізацыю.

Гвалтоўным і досыць нязграбнымі, нярынкавымі ўводзінамі еўрапейскай культуры сельскай гаспадаркі Г.А. Пацёмкін знішчыў больш прасунутае, экалагічнае па сваёй ісце садоўніцтва і виноградарство Крыму, сакрэты і дасягненні якога і для сучаснай навукі яшчэ неспасціжныя.

Велізарныя фінансавыя і адміністрацыйныя магчымасці часцяком не давалі наогул ніякіх вынікаў. Зрэшты, адмоўны вынік добры тым, што яго можна больш не паўтараць.

З дазволу ўсё таго жа аўстрыйскага імператара Іосіфа II , князь Пацёмкін выпісаў чатырох виноградарей і 22 000 лоз услаўленых гатункаў з правінцыі Такай (зараз частка Вугоршчыны). Пасаджаныя яны былі пры вёсцы Фунтуки у Старога Крыму, на Каче і ў Судаку. Усё гэта неўзабаве знікла, а виноградари разбегліся. Удумлівы чытач заўважыць, што і зараз у гэтых раёнах не выгадоўваюцца такайскія гатункі (за выключэннем Сонечнай даліны, дзе ўсё роўна яны самастойнага значэння не маюць).

Ніякіх слядоў не пакінулі і спробы завозу знакамітых гатункаў Архіпелага (выспаў Эгейскага мора).

Помнікам кіпучаму князю, суцэль рукотворным (але народная сцежка да якога, сапраўды, не зарасце ніколі) можна назваць

Портвейн 'Таўрыда'

яго выпускаюць дзясяткі гаспадарак Крыму з сумесі еўрапейскіх белых і чорных гатункаў у трох варыянтах купажа: белым, ружовым і чырвоным, без вытрымкі і па вельмі даступнаму кошту. Белы мае колер ад залацістага да бурштынавага, ружовы можа быць светлым або цёмным, а чырвоны – да цёмна-лалавага. Для водару і густу характэрныя пладовыя тоны і поўнасць, адчувальная крэпасць (17%), умераная саладосць (7%), так што піць яго можна і без закускі, і з вострымі стравамі і проста пад хлебушек або цукерку. Белы больш выяўляе намёк на грушавую сушку, а чырвоны – на чарнасліў.

Ігар Русанов